Les points importants
بسمه تعالي
اين وصيتنامه را پس از مرگ من، احمد خميني براي مردم بخواند؛ و در صورت عذر، رئيس محترم جمهور يا رئيس محترم شوراي اسلامي يا رئيس محترم ديوان عالي كشور، اين زحمت را بپذيرند؛ و در صورت عذر، يكي از فقهاي محترم نگهبان اين زحمت را قبول نمايد.
بسمه تعالي
در زير اين وصيتنامه‌ي 29 صفحه‌اي و مقدمه، چند مطلب را تذكر مي‌دهم:
(1) اكنون كه من حاضرم، بعض نسبت‌هاي بي‌واقعيت به من داده مي‌شود و ممكن است پس از من در حجم آن افزوده شود؛ لهذا عرض مي‌كنم آنچه به من نسبت داده شده يا مي‌شود، مورد تصديق نيست مگر آن‌كه صداي من يا خط و امضاي من باشد، با تصديق كارشناسان؛ يا در سيماي جمهوري اسلامي چيزي گفته باشم.
(2) اشخاصي در حال حيات من ادعا نموده‌اند كه اعلاميه‌هاي اينجانب را مي‌نوشته‌اند. اين مطلب را شديداً تكذيب مي‌كنم. تاكنون هيچ اعلاميه‌اي را غير شخص خودم تهيه كسي نكرده است.
(3) از قرار مذكور، بعضي‌ها ادعا كرده‌اند كه رفتن من به پاريس به وسيله‌ي آنان بوده؛ اين دروغ است. من پس از برگرداندنم از كويت، با مشورت احمد پاريس را انتخاب نمودم، زيرا در كشورهاي اسلامي احتمال راه ندادن بود؛ آنان تحت نفوذ شاه بودند ولي پاريس اين احتمال نبود.
(4) من در طول مدت نهضت و انقلاب به واسطه‌ي سالوسي و اسلام‌نمايي بعضي افراد، ذكري از آنان كرده و تمجيدي نموده‌ام كه بعد فهميدم از دغلبازي آنان اغفال شده‌ام. آن تمجيدها در حالي بود كه خود را به جمهوري اسلامي متعهد و وفادار مي‌نماياندند و نبايد از آن مسائل سوء استفاده شود؛ و ميزان در هر كس حال فعلي او است.
روح‌الله الموسوي الخميني
Au nom de Dieu
Après ma mort, ce testament sera lu par Ahmad Khomeyni. S’il s’en excusait, il sera lu, soit par l’honorable Président de la République soit par l’honorable Président du Parlement islamique, soit par l’honorable Président de la Cour Suprême et en cas d’excuse par l’un des honorables membres du Conseil de Surveillance.
Au nom de Dieu
En marge de ce testament de 29 pages, j’ai quelques observations à faire:
1) Maintenant que je suis en vie, on m’impute des choses que je désapprouve. Il se peut qu’on en trouve d’autres, après mon décès. A moins d’avoir été écrit et signé ou prononcé par ma propre personne, et l’authenticité en avoir été certifiée par les spécialistes, ou par la télévision de la République Islamique d’Iran tout autre document présenté à ce titre sera faux.
2) De mon vivant, certaines personnes ont prétendu quelles écrivaient mes déclarations. Je démens formellement toutes ces rumeurs. Jamais personne, si ce n’est moi-même n’a Préparé jusqu’à cette heure aucune de mes déclarations.
3) Certains ont prétendu qu’ils avaient favorisé mon départ pour Paris. C’est faux. Lorsqu’on me refusa l’entrée au Koweit, j’ai demandé conseil à Ahmad, et j’ai choisi Paris, car dans les pays islamiques soumis aux pressions du Shãh, on encourait le risque de ne pas recevoir l’autorisation d’entrée, mais à paris cela n’était pas le cas.
4) Au cours du mouvement et de la Révolution, j’ai parlé et fait l’éloge de personnes qui se faisaient passer sournoisement pour des musulmans. Plus tard, j’ai compris que j’avais été dupé. Je les louais parce qu’elles se montraient fidèles à la République Islamique. On ne doit en abuser. Chacun est jugé en fonction de son comportement du moment.
Sources:
Khamenei.ir
Imam Khomeyni, Le dernier message, Ed. Fondation pour l’édition et la publication des œuvres de l’Imam Khomeyni, Téhéran, 2010, PP.110-112.
Article Relatif:
La grande victoire: c’est l’échec d’un régime injuste de 2500 ans et la fondation de la République islamique
