La racine de tous les péchés
خدا نكند انسان به امراض بيدرد مبتلا گردد. مرض هايى كه درد دارد انسان را وادار مىكند كه در مقام علاج برآيد؛ به دكتر و بيمارستان مراجعه كند؛ ليكن مرضى كه بيدرد است و احساس نمىشود بسيار خطرناك مىباشد. وقتى انسان خبردار مىگردد كه كار از كار گذشته است.
مرض هاى روانى اگر درد داشت باز جاى شكر بود: بالاخره انسان را به معالجه و درمان وامىداشت؛ ولى چه توان كرد كه اين امراض خطرناك درد ندارد.
مرض غرور و خودخواهى بيدرد است. معاصى ديگر بدون ايجاد درد قلب و روح را فاسد مىسازد. اين مرض ها نه تنها درد ندارد، بلكه ظاهر لذتبخشى نيز دارد: مجالس و محافلى كه به غيبت مىگذرد خيلى گرم و شيرين است! حب نفس و حب دنيا كه ريشه همه گناهان است، لذتبخش مىباشد. مستسقى از آب تلف مىشود، ولى تا آخرين نفس از آشاميدن آن لذت مىبرد. و قهرا اگر انسان از مرضى لذت برد و درد هم نداشت، دنبال معالجه نخواهد رفت؛ و هر چه به او اعلام خطر كنند كه اين كشنده است، باور نخواهد كرد. اگر انسان به مرض دنياپرستى و هواخواهى مبتلا شد، محبت دنيا قلب او را فراگرفت، از غير دنيا و ما في ها بيزار مىشود؛ العياذ باللّه نسبت به خدا و بندگان خدا و به پيامبران و اولياى الهى و ملائكة اللّه دشمنى مىورزد، و احساس حقد و كينه مىكند؛ و آن گاه كه فرشتگان به امر خداى سبحان براى گرفتن جان او مىآيند، سخت احساس تنفر و انزجار مىكند، زيرا مىبيند كه خداوند و ملائكة اللّه مىخواهند او را از محبوبش (دنيا و امور دنيوى) جدا سازند؛ و ممكن است با عداوت و دشمنى حضرت حق تعالى از دنيا برود.
يكى از بزرگان قزوين، رحمه اللّه تعالى، نقل مىكرد كه [به] بالين مردى كه در حال احتضار بود حاضر شدم. در آخرين دقايق زندگى چشم باز كرد و گفت: ظلمى كه خدا به من كرد، هيچكس نكرده است! زيرا با چه خون جگرى اين بچهها را پرورش داده، بزرگ كردهام؛ اكنون مىخواهد مرا از آنان جدا سازد! آيا ظلمى بالاتر از اين مىشود؟
Dieu nous préserve de souffrir de maux indolores. Les maux douloureux incitent l’homme à se soigner, à consulter un médecin, à se rendre à l’hôpital, mais un mal indolore et insensible est très dangereux. Lorsque l’homme en prend conscience, il est trop tard pour faire quelque chose.
Si les maladies de l’âme faisaient mal, il y aurait de quoi rendre grâce: somme toute, elles pousseraient l’homme à se soigner et se guérir. Mais qu’y peut-on que ces dangereuses maladies ne fassent pas mal?
Les maladies de l’orgueil et de l’égoïsme sont indolores. Les désobéissances corrompent le cœur et l’esprit sans faire mal. Ces maux ne sont pas seulement indolores, ils sont aussi d’apparence agréable. Les assemblées et réunions que l’on passe à médire sont très chaleureuses et savoureuses. L’amour de soi et de ce bas monde, qui est la racine de tous les péchés, est agréable. Celui qui souffre de potomanies détruit en buvant de l’eau, mais jusqu’au dernier souffle, il prend plaisir à en boire. Inévitablement, si l’homme tire plaisir d’une maladie et n’en souffre pas, il ne cherchera pas à se soigner et autant on l’avertira que [son mal] est mortel, il ne le croira pas. Si un homme souffre d’idolâtrie pour ce bas monde ou pour ses passions, que l’amour de ce bas monde a envahi son cœur, il sera dégoûté par ce qui n’est pas ce bas monde et ce qui s’y trouve; à Dieu ne plaise, il fera preuve d’animosité et ressentira de la rancœur et de la haine envers Dieu, Ses serviteurs, les Prophètes, les Proches-Amis divins et les anges de Dieu. Et lorsque les anges viendront prendre son âme sur ordre de Dieu le Transcendant, il ressentira une vive aversion et répugnance, car il verra que Dieu et les anges de Dieu veulent le séparer de son bien-aimé ”” ce bas monde et les choses de ce monde ”” et il se peut qu’il quitte ce monde en ressentant inimitié et animosité envers la Réalité suprême.
Un grand personnage de Qazvin, que Dieu le Très-Haut lui fasse miséricorde, rapportait qu’il se trouva un jour au chevet d’un mourant qui, dans les dernières minutes de sa vie, ouvrit les yeux et dit «Nul ne m’a fait autant injustice que Dieu: j’ai élevé mes enfants avec toutes les peines du monde, et voilà qu’Il veut m’en séparer; y aurait-il plus grande injustice?»
Une partie du livre "Lutter contre soi-même" de l'Imam Khomeyni
Sources:
Imam-khomeini.com
Khatteemam.ir
Article Relatif:
Connaissance et foi (1)
