Secret d’éternité

لب بر لب کوزه بردم از غایت آز

تا زوطلبم واسطه ی عمر دراز

لب بر لب من نهاد و میگفت به راز

من هم چو تو بوده ام دمی با من ساز

Je posai ma lèvre ardente sur la lèvre du pichet

Implorant de sa science le secret d’éternité

En me rendant ce baiser, il me dit en confidence:

Bois; ce monde que tu hantes, tu n’y reviendras jamais.

Source: KHAYYAM Omar,  Quatrains d’Omar Khayyãm, Traduit par Gilbert Lazard, éd. Iraniansociety, Téhéran, 2006, PP.120-121.

Galerie Relative:

Galerie des images du mausolée d’Omar Khayyãm (2)